Για την πατρίδα (290615)

Για την πατρίδα μου, απ' τα παλιά. Κάτι διαχρονικό κι επίκαιρο.
Πάντα βασανισμένοι καιροί, πάντα βασανισμένες ψυχές και άδοξο μέλλον...

Ο καιόμενος

Κοιτάχτε! μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ’ το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
Γινόταν ήλιος.
Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.

Τάκης Σινόπουλος

Παράθεμα από τους "Μοιραίους"

"-Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας!
-Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ!
-Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας!
-Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὸ κρασί!
«Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα
δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα.

Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα
ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ:
δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα!
προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!"

Κ. Βάρναλης

Λίγο κρασί και λίγη νοσταλγία για παλίρροια

Στην υγειά της κάθε μεγάλης αγάπης που πέρασε κι έφυγε, αλά Ελληνικά πάντα...
Tι φωνή...!

23/06/15

Finding someone that shares a passion with you, is definitely not a piece of cake in this world.

The key here is to risk and give people a chance.

Every single person deserves a chance in your life,

everyone has to give you something - either good or bad - both welcome.

This is how we build our personality and realise who we are, what we want, what we like and what we want to change on us and around us.

This is how we build strong character, through others.

Knowing your limits is also important. 

Seek for sharing-avoid misunderstanding.

He deserved a chance and I’m glad I met him.

His life is colourful and I want him to teach me that.

I found appreciation in the way he focused on me while presenting my ideas, my dream

I found inspiration in the way he talks, the way he doesn't hesitate to express what he feels, like a child..
The way he sees the world...

Through appertures and lenses.

Excited, my new friend.

Miss M.

22/06/15

I’m living my life on fire and wine

Fire, wine and vice versa

I sacrificed everything

My comfort, my standards, my world

Drown in a shipwreck

And I lost

I lost myself the way I knew it,

my values and self respect

And I found

Reason;

found myself in another dimension-never being aware of its existence

Met my hidden instincts

my long forgotten passions

shaping my worst nightmare

Passion. What a beautiful devastating word!

In a hallucination, I felt

your scent in the dark
your lips on my body

your breath in my soul

Deep scars and sins all over...

What I ignored?

Wine's bitterness…

And that colour...
Red,

for fresh roses

for fresh blood..

But real red roses always come with thorns, don't they?

Damn! Burn them now before it's too late!

If that's a trap..

I do not know - I don't dare to know!

Currently in complete confusion

In complete serenity

No matter what…

The forbidden sweetness I savoured

fully nourished me

Stronger than ever before - alive

This is my redemption 

Perhaps that's not science

But you’re so fuckin' clever, could you ever make moments not age?

- -  

Let me take a photo of you,

when drunk by wine.. when burnt in fire..

I promise that’s all I’m asking for, nothing more

and I’ll keep it as my memento

of a short story

once, somewhere, in a cold summer
rebels as we used to be, not taking anything seriously

Until the wine is over and the fire blows out...



Miss M.